آماده سازی رنگ در رنگ کاری ساختمان
اگر تصمیم دارید رنگ روغنی به کار ببرید از باز بودن کامل پنجره‌ها مطمئن شوید؛ چرا که تینر افزوده شده به رنگ روغن بوی بسیار نامطبوع و ماندگاری دارد. دیوارهای اتاق‌ها بهتر است با رنگ پلاستیک رنگ شوند، اما اگر بچه کوچکتان از دیوارها به عنوان دفترچه نقاشی استفاده می‌کند، رنگ روغن گزینه مناسب تری است.
پس از انتخاب نوع، جنس و رنگ دلخواه نوبت به آماده سازی رنگ می‌شود. رنگ را در یک ظرف جداگانه ریخته و بنا به دستورالعمل آن، آن را روان کنید. فراموش نکنید که رنگ خوب و یکنواخت مخلوط شده باشد، غلظت آن کافی بوده و در هر مرتبه رنگ‌آمیزی، جهت حرکت قلم مو یا غلتک یکسان باشد؛ نه اینکه یک قلم از بالا به پایین و قلم بعدی از چپ به راست حرکت کند. برای پوشش بهتر، یک دست رنگ از یک جهت و دست بعدی عمود بر آن اجرا می‌شود.
از کجا شروع کنیم؟
یکی از مطالبی که به تازگی در مورد رنگ کاری ساختمان ترجمه شده از گفته‌های دو نقاش و دکوراتور با تجربه به نام‌های دانیل هیرش(Danielle Hirsch) و برایان سانتوس (Brian Santos) بوده که در سایت تبیان قرار داشته و در آن به جزئی‌ترین نکات درباره رنگ‌آمیزی قسمت‌های مختلف منزل اشاره شده است.
اولین قدم: سقف و سپس دیوارها
بهترین کار در رنگ کاری ساختمان این است که کار نقاشی سقف را قبل از رنگ‌آمیزی دیوارها انجام دهید. سانتوس برای این کار به جای قلم مو از غلتک رنگ با دسته قابل تنظیم استفاده می‌کند (که اکنون در فروشگاه‌های رنگ و ابزار ایران نیز موجود است) و دو دست رنگ به سقف می‌زند که دست اول در جهت تابش نور منبع اصلی نور اتاق، مانند پنجره و دست دوم عمود بر جهت این نور است (با قلم مو نیز جهت رنگ‌آمیزی باید به همین صورت باشد). عده‌ای از تولید‌کنندگان رنگ، رنگ سفید را با ترکیبی تولید می‌کنند که هنگام نقاشی صورتی یا آبی است؛ اما پس از خشک شدن سفید می‌شود. این رنگ‌ها به خصوص برای نقاشان تازه کار بسیار کارآمد هستند، زیرا به آنها کمک می‌کنند تا در زمان نقاشی یک سطح سفید، کاملا از پوشیده شدن تمام سطح از رنگ مطمئن شوند.
به گفته سانتوس اگر سقف منزل شما بافت دارد، حدود 10 تا 15 درصد رنگ بیشتری نیاز خواهید داشت. او پیشنهاد می‌کند که برای چنین سقفی از غلطک ابری استفاده کنید تا پوشش یکنواخت تری داشته باشید: «به این ترتیب شما با صرف انرژی کمتر، رنگ بیشتری به سطح مورد‌نظر خواهید زد.»
دومین قدم: درها چگونه رنگ می‌شوند؟
هرچند بیشتر معمول است که قبل از رنگ‌آمیزی یک در، آن را از چهارچوب خارج کنند؛ می‌توان آن را در جای خود هم رنگ کرد. به این ترتیب شما می‌توانید تمام اطراف آن را یکباره رنگ کنید و نیازی به نصب مجدد آن هم نخواهد بود. اما قبل از شروع کار باید دستگیره‌ها و قسمت‌های فلزی دیگر مانند ذره‌بین، جای کلید و.. را از در جدا کنید و لولاها را با یک ماده مناسب مانند دو- سه لایه چسب میسکیت (چسبی با پایه آمونیاک که با قلم موی نقاشی روی محل مورد‌نظر مالیده شده، پس از خشک شدن حالت لاستیکی پیدا کرده و می‌توان آن را پس از اتمام کار به راحتی از محل جدا نمود) بپوشانید. سپس از یک بتونه و آستری با پایه روغنی استفاده کنید تا رویه اولیه در را کاملا بپوشاند، سپس حداقل دو دست رنگ براق یا نیمه براق به در بزنید.
قدم سوم: کابینت و مقدمات مهم
هنگام رنگ‌آمیزی کابینت «مقدمات کار، بیش از هر چیز اهمیت دارد.» ابتدا درها و کشوها و و ابزار یراق‌های دیگر داخل کابینت مانند سبدهای سیمی را بیرون بیاورید و سطح مورد‌نظر را به خوبی تمیز کنید. نوع رنگ آستری که به کار می‌برید به این بستگی دارد که جنس کابینت شما از چوب باشد یا لمینت.
اگر کابینت‌ها قبلا رنگ شده باشند، باید ببینید که این رنگ چه بوده است. اهمیت این نکته در این است که اگر رنگ نهایی قبلی دارای پایه روغنی بوده، اکنون برای بتونه کاری و آستری آن هم باید رنگ روغنی به کار ببرید.
پس از زدن رنگ آستری مناسب، دو یا سه دست از رنگ مورد‌نظر خود را به سطوح بزنید تا مطمئن شوید که رنگ کابینت‌ها در مقابل استفاده هر روزه دوام خواهد یافت. طبعا هرچه تعداد لایه‌های رنگ بیشتر باشد، دوام آن هم بیشتر خواهد شد. به گفته هیرش، «یک لایه رنگ پس از خشک شدن تنها به ضخامت یک دستمال کاغذی خواهد بود». سانتوس پیشنهاد می‌کند که برای نتیجه بهتر، رنگ را با غلطک ابری به کابینت بزنید، سپس با یک قلم مو رنگ را پخش کرده و لایه‌ای یکنواخت ایجاد کنید.